Joodse hysterie verslaat Joodse zelfbeheersing
De Joden zijn een tegenstander van formaat.
Ondanks hun relatief kleine bevolking – zo’n dertig miljoen wereldwijd – zijn ze
op hun manier een ‘wereldmacht, dankzij hun beheersing (overheersing) van de
economie, media en overheid in de Verenigde Staten. Ze zijn slim, meedogenloos
en kwaadaardig. Het zou een fout zijn ze te onderschatten.
Echter, het is ууk een fout om ze te OVERSCHATTEN! Ze zijn niet almachtig, alwetend, perfect of onverslaanbaar. Keer op keer door de gehele geschiedenis is een hoogtepunt van Joodse macht snel gevolgd door hun onttroning, soms gepaard met ballingschap of Pogrom, hetgeen betekent systematische moord op Joden (ongedierte bestrijding).
Simpel gezegd: De macht stijgt hun naar het
hoofd. Te veel zelf vertrouwen, verwaand en buitensporig. Hun aanvankelijk
geheime tirannie wordt al gauw openlijk, te voor de hand liggend, tot protest
oproepend bij de daarvoor nog onbewuste slachtoffers.
In dit opzicht is een intern Joods gebeuren erg interessant en zelfs
aanmoedigend.
De ‘Hongaarse-Amerikaanse’ Joodse miljardair en filantroop George Soros sprak op
een conferentie van de ‘Jewish Funders Network’ (JFN) in de Harvard Club in New
York afgelopen november. Hij schokte het daar aanwezige Joodse publiek door te
stellen dat het groeiende antisemitisme in Europa het directe resultaat was van
de door ‘Israлl’ en de Verenigde Staten gevoerde politiek. Hij ging verder door
te stellen dat zelfs hij zich niet meer veilig voelde, doordat het nieuwe
antisemitisme zich weer richtte op het thema dat de Joden de wereld overheersen.
Dit openlijk toegeven van – ook al tegenover een Joods publiek – liet de grote Joodse organisaties walgen. (Er werd toen gelekt dat Soros al uit de gratie was, doordat hij naar men zegt niet zonder vragen of vertraging, genoeg grote donaties maakt aan Joodse organisaties.) Geloof het of niet: Als de ene Jood de andere Jood vertelt dat ze zelf deels verantwoordelijk zijn voor het verzet die hun eigen acties opwekken, dan labelt de andere Jood hem al gauw als ‘Antisemiet’ of zelfs ‘Nazi’ – ondanks het feit dat hij of zij weet dat de ander een mede Jood is!
Dus het is geen wonder dat de Joden simpelweg
gewoon ver gaan. Ze kunnen de druppel die de emmer doet overlopen niet
weerstaan. Hun geest is gesloten voor iedere vorm van kritiek of waarschuwing –
zelfs vanuit eigen gelederen (wat duidelijk gebaseerd is op een intelligente
vooruitblik tegenoverstaand tot goede wil tonen tegenover hun arme
slachtoffers).
Aan de andere kant is de walging die opgewekt is door een opmerking gemaakt door
een Joodse architect uit New York gedaan voor een Joodse groep die betrokken is
met het beruchte HoloHoax monument in Berlijn. Discussierend over een
controversie over de betrokkenheid van een Duits bedrijf dat betrokken zou zijn
bij ‘concentratiekampen’, zijn tandarts vroeg hem of het goud dat door het
bedrijf werd gebruikt voor anti-graffiti spray afkomstig was van de vullingen
van vergaste Joden in Auschwitz. Er was een luid protest en zijn aftreden werd
geлist. Uiteraard bood hij z’n verontschuldiging aan.
Maar wie weet? Misschien wou de tandarts er wel voor zorgen dat de anti-graffiti
spray inderdaad kosher was!
Gary Lauck